w końcu

См. также в других словарях:

• kôncu — predl. (ó) z rodilnikom, zastar. konec, koncem: koncu leta // na koncu: koncu vasi …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• na końcu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na położenie w końcowej części czegoś: konkretnego obiektu, tekstu, zbiorowiska itp. (gdzie?) : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• na szarym końcu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} jako ostatni, na końcowej pozycji, na końcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wlókł się na szarym końcu. Drużyna znalazła się na szarym końcu tabeli. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• w końcu — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} wreszcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po fali upałów w końcu ochłodziło się. Weź się w końcu do pracy, dość lenistwa! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• w końcu — → koniec …   Słownik języka polskiego

• kônec — 1 nca m, mest. mn. stil. koncéh (ó) 1. del, predel, prostorsko najbolj oddaljen od a) izhodišča, začetka: konec njive prerašča plevel / konci brkov so mu silili v usta; odgriznil si je konec jezika / konec knjige je zelo zanimiv / pes ima na… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …   Słownik języka polskiego

• koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skônca — prisl. (ó) star. 1. od začetka, na začetku: skonca je molčal, potem se je pa le oglasil / jama je skonca tako visoka, da lahko stojiš 2. na koncu, ob koncu: bodice so skonca rdeče predl. (ó) star., z rodilnikom na koncu, ob koncu: stala sta… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

• skôncema — prisl. (ō) star. na koncu: hiša ima skoncema tri okna / palica je padla skoncema na tla s koncem predl. (ō) star., z rodilnikom na konec: usedel se je skoncema mize in opazoval ljudi / stal je skoncema postelje na koncu, ob koncu …   Slovar slovenskega knjižnega jezika